Niecodzienne włamują mi się na bloga, ale jeżeli już to robią, to wybierają taki czas, że potem sprzątanie i powrót do rzeczywistości zajmuje mi wieki.
Najważniejsze jest jednak to, że najwyraźniej SKOŃCZYŁEM.
Poniższa recenzja jest spóźniona o prawie 9 miesięcy, ale jakoś nie przeszkadza mi to w jej pisaniu. Recenzowany sprzęt dalej wydaje się być przyzwoitym wyborem i ma tę jedną funkcję, która wyróżnia go z tłumu.
Oprócz tego – w świetle nadchodzącego Black Friday może się okazać on małoinwazyjny dla portfela. Zapraszam do lektury recenzji smartwatcha, czy też bardziej opaski, marki TicWatch
W ostatnim czasie już trzykrotnie udawało mi się wdać z kimś w dyskusję odnośnie korzystania z emulatorów. Konkretnie czy, jak, kiedy i czy powinno się to robić. Postanowiłem, że nie będzie kolejnego razu, kiedy będę pisał masę komentarzy w mediach społecznościowych.
Czwartym razem zalinkuje ten tekst, tak będzie łatwiej. A z zaoszczędzonym czasem nie wiem co zrobię. Może pójdę spać, bo ma to więcej sensu niż pisanie po raz kolejnych tych samych argumentów?
Na Nintendo Switch ostatnio trafia dużo aplikacji użytkowych. Była czujka alarmowa, był kalkulator, notatnik też znalazłem. Ale teraz mamy coś jeszcze lepszego. ZEGAR. Sprzedawany na eShopie pod nazwą AAA Clock.
Jak się sprawuje? Jakie ma możliwości? Czy one w ogóle działają? Po cholerę to napisałem? Wszystko znajdziecie poniżej.
Ostatnie chore sytuacje wokół Activision-Blizzard zainspirowały mnie do swoistego rachunku sumienia. Ot, musiałem usiąść na tyłku i pomyśleć czy naprawdę chcę kupować remaster Diablo 2. Sprawę przemyślałem. Wnioski wyciągnąłem.
Tytuł wpisu powiedziałem na głos. Preordery i plany zakupowe anulowałem. Poniżej natomiast wypisuje wszystkie grzechy tej korporacji, które sprawiają, że jest tak, a nie inaczej.
Ponad pół roku temu dostałem informację prasową o tym, że Forever Entertainment będzie wydawało gry na Switcha w limitowanych wydaniach pudełkowych. Zapowiadały się one bardzo dobrze.
Na całe szczęście doczekałem chwili, kiedy zamiast gdybać, to mogłem zobaczyć na własne oczy co z tego projektu wyszło. A jako, że te wydania nie leżą półce w sklepach, to postanowiłem podzielić się wrażeniami (i masą zdjęć) by pomóc komuś w podjęciu ważnej decyzji – czy warto wydać na wydanie pudełkowe ponad 200 złotych?
Jak pokazało nam G2A, firmy sprzedające klucze do gier to ogólnie byty, których działania są często wątpliwe, zarówno pod względem prawnym, jak i moralnym. Niedawna historia preorderów na grę Frostpunk 2 jest kolejnym, dość ciekawym, przykładem takiej sytuacji.
O tyle ciekawym, że presja i zły odbiór działań firmy w internecie wymusił działania. Pozorowane, niepełne i na dobrą sprawę nie zmieniające nic.
Porozmawiamy też o dość płytkim ujęciu tematu przez media, przez co Kinguin otrzymało tylko część należnej im krytyki.
W związku z tym, że dojechaliśmy do momentu, kiedy coraz ciężej wymyślić nową dobrą grę, to popularne zrobiły się wszelkiego rodzaju reedycje starych hitów. Określane są różnie. Zwykle jako „remake” albo „remaster”.
Napiszę o tym czym się różni jedno od drugiego. Poświęcę też kilka słów na wyjaśnienie czemu ciężko jest jednoznacznie określić samemu z czym mamy do czynienia.
To nie jest tak, że dobrze, czy niedobrze. Moim zdaniem najważniejsze jest to, że w chwili gdy to czytacie, to można w końcu, bez zabawy plikami APK, zagrać w Witcher – Monster Slayer.
Ale ten fakt sprawia, że jest pytanie, które wymaga odpowiedzi.
Czy WARTO zainstalować i zagrać w tę grę?
Zamiast iść spać przed pracą to piszę ten tekst. Nie ma jednak czasu na pierdoły, a skoro już czytam i oglądam wszystko o Steam Deck, to równie dobrze mogę to puścić dalej.
Nie obiecuję wam najbardziej kompletnego kompendium informacji na temat Steam Deck w całym Internecie. Ale na pewno będę próbował i podejrzewam, że niewiele zabraknie.
Ostatnio zrobiłem sobie maraton dokańczania napoczętych gier. Pośród nich znalazły się dwie z trzech części serii No More Heroes.
Serii tak odjechanej i odklejonej od dzisiejszych produkcji, że nie mogła ona przejść kompletnie bez echa.