Yeti (nie tylko) o grachTo nie jest tak, że dobrze, czy niedobrze. Moim zdaniem najważniejsze jest to, że w chwili gdy to czytacie, to można w końcu, bez zabawy plikami APK, zagrać w Witcher – Monster Slayer.
Ale ten fakt sprawia, że jest pytanie, które wymaga odpowiedzi.
Czy WARTO zainstalować i zagrać w tę grę?
Zamiast iść spać przed pracą to piszę ten tekst. Nie ma jednak czasu na pierdoły, a skoro już czytam i oglądam wszystko o Steam Deck, to równie dobrze mogę to puścić dalej.
Nie obiecuję wam najbardziej kompletnego kompendium informacji na temat Steam Deck w całym Internecie. Ale na pewno będę próbował i podejrzewam, że niewiele zabraknie.
Ostatnio zrobiłem sobie maraton dokańczania napoczętych gier. Pośród nich znalazły się dwie z trzech części serii No More Heroes.
Serii tak odjechanej i odklejonej od dzisiejszych produkcji, że nie mogła ona przejść kompletnie bez echa.
Pół roku temu myślałem, że będzie biednie i wystarczy top 5. Potem myślałem, że się zepnę i zmieszczę w top 10. Ostatecznie doszedłem do wniosku, że narzucając sobie jakiś limit i dokonując jeszcze większej selekcji skarzę się na szaleństwo.
Więc zamiast tego zapraszam do autorskiej i absolutnie subiektywnej listy najXYZ gier z tegorocznego E3 i innych.
Nie wiem jakim cudem udało mi się zapomnieć o powstawaniu remake’u Baldur’s Gate. Ale „nie ma tego złego, co na dobre nie wyszło”.
Nie dość, że mogę wam napisać o Baldur’s Gate Reloaded jako o czymś, co jest skończone i działa, to jeszcze mogę się z wami podzielić dodatkowymi informacjami o kolejnym projekcie tych samych ludzi!
Ogrywając tę grę czułem się jakbym trafił na brakującą część serii Fire Emblem. Czy to dobrze? Czy wszystko działa? Jak bardzo można być wrednym? Czy mój mózg działa jeszcze sprawnie?
Na te i inne pytania odpowie wam poniższa recenzja Rise Eterna, w wersji na Nintendo Switch, ogrywanej mniej więcej od premiery, do chwili gdy zaczynam pisać ten tekst.
W chwili kiedy to czytacie jestem już po pierwszej dawce szczepienia i jest coś, z czym muszę się z wami podzielić.
Wydaje mi się, że moja historia pomoże wielu osobom podjąć właściwą decyzję odnośnie szczepień.
Postaram się by ten wpis był krótki, bo akurat pisząc o CROSSBOW: Bloodnight powinienem dać radę.
No bo ile mógłbym się produkować o grze, gdzie masz w rękach kuszę i mordujesz demony?
Mój problem z grami akcji jest taki, że straszliwie w nie lamię. Dlatego dobrym wyznacznikiem czy taka gra jest dobra jest to, czy w ogóle próbuję coś w niej osiągnąć.
Jak to jest z Danger Scavenger? Co w niej takiego jest? Czy wszystko działa jak powinno?
Rzadko kiedy się nie zgadzam się z kimś posiadającym jakieś merytoryczne argumenty tak bardzo, że wdaje się z nim w polemikę. Tak jest w przypadku krytycznego wpisu poświęconemu potencjalnej nowej wersji Switcha, którą nazwę New Nintendo Switch. Bo jakoś muszę nazwać temat wpisu, a oficjalnej nazwy, czy nawet zapowiedzi niestety brak.
Gdy już wdaje się w polemikę, to robię to w formie długiego wpisu na blogu, bo jakbym miał to pisać w komentarzach, to przekroczyłbym maksymalną długość takowego kilkukrotnie. Przy okazji wyszło z tego podsumowanie aktualnych plotek, przecieków i domysłów odnośnie ewentualnego następcy Nintendo Switch.