Yeti (nie tylko) o grachJako pełnoprawny bojówkarz tej gry zastanawiałem się jaki moment będzie najlepszy by napisać o niej po raz kolejny. Problematyczne jest to, że uważam, że każdy pretekst się nada.
Ale, żeby oszczędzić wam fanbojstwa i bełkotu jaki by powstał by „dobić” do minimalnego progu 300 słów (potrzebnego by wyszukiwarki nie traktowały tekstu jak śmieci) postanowiłem napisać dopiero teraz, gdy powodów by sięgnąć do Disco Elysium jest multum.
Od dłuższego czasu się czaiłem by dodać jakiś wpis. Nie ma jednak sensu pisać o czymkolwiek, bo wszystko utonie w szumie informacyjnym związanym z premierą Cyberpunka 2077.
No dobrze, wszystko poza tym jednym tematem. Jeżeli doroczne rozdanie The Game Awards i masa dobra pokazanego w trakcie pokazu się nie przebije przez ten cyberpunkowy szum informacyjny, to nic nie da rady.
Kierowany przeczuciem grałem w Disco Elysium do końca, mimo tego, że po około dziesięciu godzinach gry wiedziałem co myśleć o tej grze.
Kolejne godziny pokazywały mi jak bardzo się myliłem i jak wielką krzywdę zrobiłbym sobie i wam jakbym uznał, że już wiem co się spodziewać po tej grze.
Disco Elysium jest ponad typowe schematy. Zarówno dotyczące gier RPG, jak i ich recenzowania.
Poniższa recenzja nie powstałaby gdyby nie GOG.com, które dostarczyło klucz do gry. Dziękuje!