Yeti (nie tylko) o grachDzięki reklamom na Facebooku (nie wierzę, że to piszę) dowiedziałem się o zamkniętych testach gry Vigor na Nintendo Switch. Jestem prostym człowiekiem – widzę zamknięte testy, to się zgłaszam. Taki miły ze mnie człowiek.
Ale tutaj sytuacja okazała się być dużo bardziej poważna. Otóż, po chwili grania z ciekawości i szczerej chęci znalezienia niedoróbek, odkryłem coś przerażającego. Vigor mi się spodobało i nie mogę się doczekać wyjścia „otwartej” wersji.
Miałem okazję, jako gnojek, zagrać w Panzer Dragoon na działającej „na słowo honoru” konsoli.
Minęło jakieś 19 lat od tamtego czasu. Zagrałem w remake Panzer Dragoon na Nintendo Switch i powiem wam jedno – czułem się jak w domu. Problem polega na tym, że nie wiem czy to dobrze.
Przypadek? Pewnie tak, bo raczej nie sklecili tego na szybko w dwa tygodnie tylko po to by powstrzymać falę otyłości, która powstanie w reakcji na zapobieganiu szerzeniu się TEGO koronawirusa.
Ale niezależnie od tego, czy Nintendo zmontowało tą aktualizację na szybko, czy nie, to jedno jest pewne – przyda się zarówno w trakcie, jak i po pandemii.
Dawno temu miała premierę gra Uplink, która jest do dziś najlepszym możliwym symulatorem hakera specjalisty od zabezpieczeń działającego na zlecenie. Wygląda tak właściwie jak odpalony wiersz poleceń Linuksa z drobnymi zmianami.
Już samo to odstraszyło masę ludzi. Ci, którzy się przemogli, mieli natomiast dużo frajdy. Ale w dzisiejszych czasach nikt nie musi walczyć z niechęcią do ścian tekstu – są lepsze sposoby. Takie jak Uplink OS
Korzystając z konieczności siedzenia w domu zacząłem znów czytać wszystkie maile i sprawdzać spam. Przez to, że zacząłem czytać maile, to zacząłem na nie odpisywać. W ten sam sposób odkryłem, że omijają mnie mniej, bądź bardziej ciekawe propozycje zrecenzowania gier.
Poly Puzzle, mimo skojarzeń z (negatywnie rozumianymi) grami mobilnymi, jest tym drugim.
Nudny dzień w trakcie którego jestem uziemiony w domu? Cóż lepszego mogę zrobić jak ściągnąć rozdawaną za darmo przez GOG.com grę i ją szybko ogarnąć. Zobaczyć czy jest warta czasu jaki można nad nią spędzić oraz miejsca jakie zajmuje na dysku.
Czy Mable & The Wood jest na tyle fajne, by o nim pamiętać o po tym, jak GOG.com przestanie je rozdawać za darmo? Postanowiłem na szybko napisać o niej kilka słów, tak jak swego czasu o Jotunie.
Niedawno na Reddit mieliśmy kilkugodzinną sesję pytań i odpowiedzi z częścią ekipy odpowiedzialną za Baldur’s Gate 3.
W związku z tym, że nie mam nic lepszego do roboty (bo plaga i hurtowo upadające plany) to postanowiłem przeczytać wszystko co twórcy powiedzieli, wybrać co ciekawsze informacje, przetłumaczyć i okazjonalnie dodać trzy słowa od siebie. Miłej lektury!
Wyleczyłem się już jako tako z gorączki na gry niezależne . Jednak gdy w końcu pogrwałem w demo Bonfire na Steam, to serduszko zabiło mi trochę mocniej i po raz pierwszy od Bardzo Długiego Czasu zrobiłem użytek z przycisku dodawania do listy życzeń na Steam.
Dla mnie to już znak. Dla was być może będzie po tym jak przeczytacie skąd taka reakcja u mnie.
Początkowo chciałem opisać swoje wrażenia z pierwszej prezentacji Baldur’s Gate 3, bo jest o czym pisać.
Jednakże, pobieżna lektura opinii i szoków w internecie zainspirowała mnie do wyjaśnienia dwóch rzeczy: skąd ten brak podobieństwa do poprzedników oraz czemu to wygląda tak, a nie inaczej.
Tytuł trochę kąsliwy i sprzeczny z wcześniejszymi moimi stwierdzeniami, ale jedno mogę powiedzieć na pewno.
Pokemon GO od ostatniego razu, kiedy przywołałem go w wpisie znacznie się zmieniło. Pod jakim względem i czy osoby, które wcześniej odbiły się od gry mają co tutaj szukać? To już poniżej.