Yeti (nie tylko) o grachWszystko związane z grami, co powinno was zainteresować.
Chociaż troszkę.
Miałem napisać to od dłuższego czasu, ale szczęśliwie dla mnie się ociągałem. Czemu szczęśliwie?
Bo jakbym napisał nową wersję mojego poradnika do poprawiania Arcanum miesiąc temu, to problem polskiej wersji językowej pozostałby nierozwiązany. A teraz? Dzięki pracy jednego człowieka (no i również twórców oryginalnego polskiego tłumaczenia) jest możliwe zagranie w Arcanum w polskiej wersji językowej. Do tego w rozdzielczości bliższej dzisiejszym standardom.
Dzięki reklamom na Facebooku (nie wierzę, że to piszę) dowiedziałem się o zamkniętych testach gry Vigor na Nintendo Switch. Jestem prostym człowiekiem – widzę zamknięte testy, to się zgłaszam. Taki miły ze mnie człowiek.
Ale tutaj sytuacja okazała się być dużo bardziej poważna. Otóż, po chwili grania z ciekawości i szczerej chęci znalezienia niedoróbek, odkryłem coś przerażającego. Vigor mi się spodobało i nie mogę się doczekać wyjścia „otwartej” wersji.
Miałem okazję, jako gnojek, zagrać w Panzer Dragoon na działającej „na słowo honoru” konsoli.
Minęło jakieś 19 lat od tamtego czasu. Zagrałem w remake Panzer Dragoon na Nintendo Switch i powiem wam jedno – czułem się jak w domu. Problem polega na tym, że nie wiem czy to dobrze.
Przypadek? Pewnie tak, bo raczej nie sklecili tego na szybko w dwa tygodnie tylko po to by powstrzymać falę otyłości, która powstanie w reakcji na zapobieganiu szerzeniu się TEGO koronawirusa.
Ale niezależnie od tego, czy Nintendo zmontowało tą aktualizację na szybko, czy nie, to jedno jest pewne – przyda się zarówno w trakcie, jak i po pandemii.
Dawno temu miała premierę gra Uplink, która jest do dziś najlepszym możliwym symulatorem hakera specjalisty od zabezpieczeń działającego na zlecenie. Wygląda tak właściwie jak odpalony wiersz poleceń Linuksa z drobnymi zmianami.
Już samo to odstraszyło masę ludzi. Ci, którzy się przemogli, mieli natomiast dużo frajdy. Ale w dzisiejszych czasach nikt nie musi walczyć z niechęcią do ścian tekstu – są lepsze sposoby. Takie jak Uplink OS
Korzystając z konieczności siedzenia w domu zacząłem znów czytać wszystkie maile i sprawdzać spam. Przez to, że zacząłem czytać maile, to zacząłem na nie odpisywać. W ten sam sposób odkryłem, że omijają mnie mniej, bądź bardziej ciekawe propozycje zrecenzowania gier.
Poly Puzzle, mimo skojarzeń z (negatywnie rozumianymi) grami mobilnymi, jest tym drugim.
Nudny dzień w trakcie którego jestem uziemiony w domu? Cóż lepszego mogę zrobić jak ściągnąć rozdawaną za darmo przez GOG.com grę i ją szybko ogarnąć. Zobaczyć czy jest warta czasu jaki można nad nią spędzić oraz miejsca jakie zajmuje na dysku.
Czy Mable & The Wood jest na tyle fajne, by o nim pamiętać o po tym, jak GOG.com przestanie je rozdawać za darmo? Postanowiłem na szybko napisać o niej kilka słów, tak jak swego czasu o Jotunie.
Niedawno na Reddit mieliśmy kilkugodzinną sesję pytań i odpowiedzi z częścią ekipy odpowiedzialną za Baldur’s Gate 3.
W związku z tym, że nie mam nic lepszego do roboty (bo plaga i hurtowo upadające plany) to postanowiłem przeczytać wszystko co twórcy powiedzieli, wybrać co ciekawsze informacje, przetłumaczyć i okazjonalnie dodać trzy słowa od siebie. Miłej lektury!
Wyleczyłem się już jako tako z gorączki na gry niezależne . Jednak gdy w końcu pogrwałem w demo Bonfire na Steam, to serduszko zabiło mi trochę mocniej i po raz pierwszy od Bardzo Długiego Czasu zrobiłem użytek z przycisku dodawania do listy życzeń na Steam.
Dla mnie to już znak. Dla was być może będzie po tym jak przeczytacie skąd taka reakcja u mnie.
Początkowo chciałem opisać swoje wrażenia z pierwszej prezentacji Baldur’s Gate 3, bo jest o czym pisać.
Jednakże, pobieżna lektura opinii i szoków w internecie zainspirowała mnie do wyjaśnienia dwóch rzeczy: skąd ten brak podobieństwa do poprzedników oraz czemu to wygląda tak, a nie inaczej.