Epitafium (?) – Project Vaulderie. Czyli Vampire: The Masquarade – Bloodlines na które zasługujemy. I którego nie dostaniemy.

Vampire: The Masquarade – Bloodlines. Prawdopodobnie najlepsza gra z wampirami, jaka miała okazję trafić na cokolwiek działającego na prąd. Mimo wiekowości dalej uwielbiana przez fanów. Mimo masy błędów i niedoskonałości. Niektórzy wielbiciele tej gry nie są jednak bierni. Szykowali bowiem coś jeszcze lepszego. Project Vaulderie mogłoby wstrząsnąć światem gry. Ale zostało zabite przez CCP Games.

Ostrzeżenie – osoby nie znające gry Vampire: The Masquarade – Bloodlines będą czuły się nieswojo w dalszej części wpisu. Polecam chociaż symboliczne dokształcenie się w temacie przed kontynuowaniem lektury. Chociaż na drugą sprawę nie ma po co, bo opisana modyfikacja najpewniej nie ujrzy światła dziennego.

Historia upadku

Project Vaulderie zaczął swój byt jako niezwykle ambitna modyfikacja kultowej dla wielu gry Vampire: The Masquarade – Bloodlines. Twórcy regularnie, co dwa tygodnie informowali o postępach w pracy: nowym UI, poprawą tego czy owe… aż do pewnej chwili. Wtedy fani otrzymali wpis o przerażającej treści: CCP Games, posiadacz praw do growych tworów z „Świata Mroku” przysłało im list „cease & desist”. Tłumacząc na język polski: „przestańcie tworzyć moda, albo chociaż przestańcie wykorzystywać nazwę Vampire: The Masquarade – Bloodlines. A jak nie, to łomot!”. Jest to jednoznaczne z koniecznością zakończenia prac nad tym modem.

Z prawnego punktu widzenia ta prośba również jest bez sensu. Dzieło pochodne, jakim jest modyfikacja gry podpada pod coś, co w prawie funkcjonuje jako dozwolony użytek. A samo CCP Games nie podaje wprost powodów, którymi się kieruje. prośba o zakończenie prac ma niestety sens. Poniżej wypowiedź kogoś wiedzą znacznie bogatszą od mojej.
[blockquote]Mody w świetle prawa autorskiego są opracowaniami utworów już istniejących, co kwalifikuje je jako tzw. prawa zależne. Owa zależność polega na tym, że aby móc korzystać (samo stworzenie nie wymaga zgody, ale rozpowszechnianie już tak) ze swoich opracowań (modów) musimy uzyskać zgodę od autora utworu pierwotnego (w tym przypadku CCP).
W związku z tym, że twórcy moda działali bez takiej zgody, CCP mogło skutecznie zgłosić swoje żądanie o zaprzestanie naruszeń. Fakt, że mod miał być udostępniany darmowo nic w tej sprawie nie zmienia. Twórcy powołali się również na nieuprawnione korzystanie ze znaku towarowego, na którego korzystanie też potrzebna jest zgoda (licencja).
Podsumowując, jeżeli chcemy zrobić moda do jakiegokolwiek tytułu najpierw zgłośmy się do autorów pierwotnego tytułu. Fakt, że wielu twórców nie ma problemu z modami, nie oznacza, że inni nie będą mogli zablokować naszej inicjatywy.
[/blockquote]
Autorem powyższej wypowiedzi jest Jacek Markowski – aplikant adwokacki oraz studentem studiów doktoranckich. W pracy naukowej, jak i zawodowej skupia się na prawnych zagadnieniach tworzenia gier. Prywatnie gracz i autor bloga „Prawo Gracza”

Poniżej wpis z fanpage’a Project Vaulderie przedstawiający list, który otrzymali oni od przedstawiciela CCP Games.

Pomijając jednak aspekty prawne: gdzie tu zdrowy rozsądek? Project Vaulderie po zakończeniu miał być udostępniany za darmo i do działania potrzebowałby oryginalnej wersji. To mogłoby jedynie wygenerować zyski dla nich i obudzić na nowo zainteresowanie marką Świata Mroku wśród graczy. Wytłumaczy mi ktoś, co jest złego w ludziach, interesujących się daną marką?

No, chyba, że studio przyznało się, że tak naprawdę CCP Games ją ma gdzieś i jest jedynie „firmą uniwersum EVE”, jak to mówił szef firmy. Ale w takiej sytuacji takie zachowanie jest tym bardziej pozbawione sensu. Również, jeżeli planują się tej marki pozbyć. Fakt, że sprzedaje się gra pamiętająca czasy dinozaurów na pewno by pomógł przy negocjowaniu ceny.

581 słów na temat Project Vaulderie

To co dzisiaj nazywa się Project Vaulderie zaczęło swój byt, jako remake gry na nowszej wersji silnika Source (tak, tego od Half-life’a 2). Jednakże, okazało się, że możliwości modowania go są niemalże zerowe, więc porzucili ten zamysł i zamiast tego postanowili przejść na silnik Unity i nie ograniczać się jedynie do prostego remake’u.

Plany wobec Project Vaulderie były bardziej ambitne niż zmiany zachodzące między kolejnymi odsłonami Call of Duty i zawierały w sobie, między innymi:

• zrobienie animacji od zera. W pierwotnej grze można było je określić na wiele sposobów. Najbardziej pasowało do nich „drewno”.
• unowocześnienie interfejsu użytkownika. Trochę czasu minęło, a już w dniu premiery UI było „takie sobie”. Więcej o koncepcji nowego wyglądu interfejsu zobaczycie tutaj.
• poprawa tekstur postaci, przedmiotów oraz otoczenia. Wiele z tych jest możliwe już dziś, za pomocą modów, ale mimo wszystko bardziej sensowne wydaje się być trzymanie tego wszystkiego w jednym zestawie
• dokończenie tych rzeczy z gry, których twórcy nie dali rady. Bo deadline. Deadline to zło. Zło trzeba naprawiać.
• naprawienie błędów, wynikających zarówno z prehistorycznej wersji silnika Source, jak i z brak czasu twórców
• dodanie pełnoprawnego trybu multiplayer, w którym będzie można rozgrywać własne przygody! Dużo więcej w temacie, w tym szczegóły techniczne do wglądu tutaj.

To ostatnie to powód do pełnoprawnego zachwytu. Już wcześniej taki eksperyment przeszedł. W Vampire: The Masquarade – Redemption taki tryb istniał i wśród fanów funkcjonował bardzo dobrze. Inną sprawą jest to, że tych fanów było niewiele. Stało się tak głównie za sprawą lekko nieprzemyślanej fabuły, mechaniki… na dobrą sprawę wszystkiego. Zamysł był w porządku. Niestety tylko on.  Project Vauldarie miało szansę odwołać się do tej gry i wziąć z niej to co najlepsze: tryb multiplayer, który można było nawet wykorzystywać do robienia sesji RPG.

Mimo tego, iż do końca produkcji tego moda/remake’a pozostało pewnie więcej czasu niż temu blogowi, to ekipa tworząca to cudo już poinformowała o jednym: nie planują, nie planowali, ani nie będą planować wydania tego jako projektu komercyjnego ani darmowego.

Nie miała to być samodzielna produkcja. Do uruchomienia Project Vauldarie potrzebna byłaby oryginalna gra VTM: Bloodlines. Z dwóch przyczyn. Pierwszą był fakt, że remake miał wykorzystywał pliki „właściwej” gry, te skądś musiały się pojawić. Drugim powód, to było prawo autorskie i szacunek do cudzej twórczości, który jak widać na nic się nie zdał.

[divider type=”thick”]

Mimo to polecam zaopatrzyć się w Vampire: The Masquarade – Bloodlines. Chociażby na jakiejś przecenie steamowej.
Poradnik jak tę grę odpicować przedstawię potem. W wolnej chwili, bo zabawy z tym jest naprawdę wiele. Ale mimo to uważam, że warto.
Tak samo jak twórcy Project Vaulderie. I w przeciwieństwie do CCP Games.