Yeti (nie tylko) o grachWszystko związane z grami, co powinno was zainteresować.
Chociaż troszkę.
W chwili gdy to piszę, to jestem dość świeżo po obejrzeniu prezentacji Pokemon Direct, która poza przedstawieniem bardzo sympatycznego remake’u na Switcha pokazała nam co innego.
Że twórcy serii Pokemon w końcu wyszli z jaskini, której nie opuszczali od ostatnich lat.
Pogadajmy o tym, czy dobrze, że tak się stało.
Hades to naprawdę spoko miejsce. Tartar, Pola Elizejskie, Łąki Asphodel. Do tego sześć malowniczych rzek, w tym jedna okrążająca cały świat.
A jeżeli chodzi o grę o tym samym tytule, w której mamy okazję zobaczyć te miejsca, to na początek powiem jedno: czemu nie zainteresowałem się tą grą rok temu, jak się pojawiła po raz pierwszy?
Szczerze żałuje, że nie zaryzykowałem i nie grałem w Hades od dnia premiery.
Musiałem sobie zadać to pytanie kiedy udało mi się dopaść grę w wersji pudełkowej, po latach szukania.
Ale mówiąc zupełnie szczerze – spodziewałem się, że odpalenie Black & White na Windows 10 będzie wymagać DUŻO więcej zabawy.
Mimo tego, że obiecałem sobie, że nie będę już pisał tekstów „na wczoraj”, postanowiłem napisać słowo, bądź 1300 o The Game Awards 2019
Nie zarwałem nocki, ale obejrzałem retransmisję. Było spoko. I na tyle ciekawie i zabawnie, że mam o czym pisać.
Dobra, przechodzę do meritum, bo miało być krótko.
Kierowany przeczuciem grałem w Disco Elysium do końca, mimo tego, że po około dziesięciu godzinach gry wiedziałem co myśleć o tej grze.
Kolejne godziny pokazywały mi jak bardzo się myliłem i jak wielką krzywdę zrobiłbym sobie i wam jakbym uznał, że już wiem co się spodziewać po tej grze.
Disco Elysium jest ponad typowe schematy. Zarówno dotyczące gier RPG, jak i ich recenzowania.
Poniższa recenzja nie powstałaby gdyby nie GOG.com, które dostarczyło klucz do gry. Dziękuje!
Niby przecieki odnośnie Diablo 4 były już przed pokazaniem gry po raz pierwszy na Blizzcon 2019. Ale jednak co zobaczenie trailera, to zobaczenie trailera. Zobaczenie grafik, gameplayu, informacji prasowej i panelu odnośnie mechaniki to zupełnie inna jazda.
Tak bardzo nastrajająca optymistycznie, że aż muszę o tym napisać, inaczej imploduje i bloga nie będzie.
Zbliża się jedno z większych wydarzeń w giereczkowie. Cokolwiek by nie mówić o Blizzardzie, to dalej są oni studiem, na gry od których ludzie czekają z niecierpliwością. Dlatego każdy patrzy chociaż jednym okiem na Blizzcon 2019 i wypatruje Następnej Wielkiej Rzeczy*.
Jak dodamy do tego fakt ich niedawnych „umiarkowanie przemyślanych” decyzji, to możemy spodziewać się jednego – Blizzard będzie się musiał bardzo postarać zatrzeć złe wrażenie po swoich ostatnich poczynaniach.
*po angielsku to brzmi DUŻO lepiej.
Okazało się, że przez moją „hibernację” przegapiłem bardzo dużo fajnych zbiórek growych na Kickstarterze. A jak się dowiedziałem, że jedną z nich jest gra o wampirach, do tego w klimatach urban fantasy, to zrobiło mi się autentycznie smutno.
Ale na całe udało mi się jakoś dotrzeć do potencjalnego cuda jakim jest Nighthawks.
Po tym jak się rozgarnąłem i przeczytałem co takie Riot Games pokazało na dziesięciolecie League of Legends to złapałem się głowę. W końcu nazwa ich studia zaczyna mieć sens.
No i jakby tego było mało – to w końcu wchodzą do pierwszej ligi jeżeli chodzi o twórców. Zero ograniczeń, pełny rozmach i w sumie deklaracja podbojów na każdym froncie.
Żodyn się tego nie spodziewał, żodyn.
Po wielu perypetiach udało mi się pokorzystać z GOG Galaxy 2.0 tyle ile uznałem za konieczne by powiedzieć wam o tym cudeńku. Bo nie kryjmy się, to jest cudeńko.
Nieoszlifowane, chwilami wybrakowane, ale cudeńko, które przyda się niemal każdemu graczowi.